شرم از مردگان

طبیبی را دیدند که هر گاه به گورستان میرسید ، ردا در سر میکشید . سبب آن را سوال کردند . گفت : « از مردگان این گورستان شرم میکنم ! بر هر که مینگرم ، ضربت خورده من است و در هر که مینگرم ، از شربت من خورده است . »

فوتبال ۲

خاطرم تلخ بود و از سر سوز                        در همین اصل مطلب دیروز

یک کمی داد و قل کردم من                        گله از فئتبال کردم من

مانده ام من که قصد این بازی                      صرف بازی است یا بر اندازی ؟

لا اقل هی به هم لگد نزنند                          یا اگر میزنند ، بد نزنند

میزند این یکی به پهلو ، مشت                     آن یکی استاد «تکل» از پشت

این یکی با لگد ، بدون هدف                        میزند توی تخم چشم طرف

میخورد بمبی آن وسط به زمین                     (بازی دوستانه یعنی این ! )

همه اوراقی اند و اصلاحی                          نیست یک پا بدون جراحی

تازه طفلک نه این که خش پر و پاست             سر تفسیر باخت هم دعواست !

تاجر و شاعر و وکیل و وزیر                          عارف و عامی و صغیر و کبیر

همه با این قضیه در گیرند                           همه مشغول بحث و تفسیرند

که خطا بود و داور لج بود                             تازه یک خورده هم زمین کج بود !

یا اگر بوق ها قوی تر بود                             تیم ما از حریف خود سر بود

یا فلانی ...................                              ای به .......................

بی جهت میخورند لایی ها                          پا طلا ها و سر طلایی ها !

نه به آن احترام و آن تجلیل                          نه به این خواری بدون ذلیل

                                     به نقل از کتاب اصل مطلب (جناب زرویی نصر آباد)

فوتبال

آخر این فوتبال یعنی چه ؟                                         این همه داد و قال یعنی چه ؟

میکند گه عزیز و گاه ذلیل ؟                                       ذلت و عزتش بدون دلیل .

توی دروازه ، چیست کار «گلر » ؟                              چیست مفهوم «اوت» یا «کرنر» ؟

گل کدام است و سر مربی کیست ؟                          معنی «لیگ» و «جام حذفی» چیست ؟

«ویه ری» بهتر است یا «برنارد» ؟                             آن کناری «بک» است یا «فوروارد» ؟

من که در این میانه حیرانم                                      واقعا هیچ چی نمیدانم

موقع امتیاز و وقت شکست                                     جان اعضای تیم در خطراست

هی به هم میخورد تعادلشان                                  که چرا توپ رفته در گلشان !

از چه وقت شکست و پیروزی                                  میشود جنگ و آتش افروزی ؟

بعد بازی و ازدحام نفوس                                        منهدم میشود سه تا اتوبوس !

دست مردم ترقه و سنگ است                               آخر این بازیست یا جنگ است ؟

میشود پرت ، پاره آجر ها                                       عین جنگ گلادیاتورها

فتنه ای واقعا تماشایی است                                 مانده ام که این چه غوغایی است !

                                                        به نقل از کتاب اصل مطلب ( جناب زرویی نصرآباد)

فصل تابستان

فصل تعطیلی دبیرستان                           فصل گرما و فصل تابستان

فصل دفتر ورق ورق کردن                         فصل وا رفتن و عرق کردن

فصل رفتن به سوی دریاچه                       فصل خاراندن پر و پاچه

فصل شک و خیار و فصل تمشک                فصل فالوده ، فصل آب زرشک

فصل تفریح و گردش و حضرات                   در عوض ، ما و غوطه در حشرات

بس که گرمای خانه د، دارد دم                  آب پز میشود بنی آدم

همه پختند ، لاغرا ، چاقا                          کولر و پنکه هم که ........ ای آقا !

من که از نقشه پاک خواهم شد                توی گرما هلاک خواهم شد

گرمی بی تعهدی شده ها                       ای چهگرمای بی خودی شده ها

{وای اگر تنگه همچه اوقاتی                     بود گرمای انتخاباتی ! }

بس که گرمای مدهش آده است               کل اجزای ما کش آمده است !

بدعت های تاریخی ایران

مملکت ما در کل به <<پیش از>> و <<بعد از>> تقسیم میشود.ما قصد داریم به بعضی از <<پیش از،بعد از>>ها اشاره کنیم.گفتنی ست از نظر ما عیبی ندارد بدعت های تاریخی را که نشد ما بنویسیم شما خودتان به این ستون اضافه کرده و در گوش بغل دستی تان بگویید.

تاریخ هجری مشایی: به گفته ی آگاهان و شکاف شناسان مقیم مرکز، آقا رحیم مشایی مبدا شکاف در مملکت بوده.طوری که تاریخ نویسان، تاریخ معاصر ایران را به <<پیش از شکاف>> و <<بعد از شکاف>> تقسیم کرده اند.

هجری کیهانی: تاریخ ثابت کرده است اگر هر چیزی قبل و بعدی داشته باشد، کیهان خودش قبل و بعدها را تعیین میکند. گفته می شود شخصیت های سیاسی آینده و سرنوشت زندگی و حزب شان را در ستون پیام های خوانندگان کیهان دنبال میکنند.به گفته آگاهان تعدادی از کسانی که در کیهان درباره شان نوشته شده،هم اینک یا در قید حیات نیستند و یا الان در حیاط هستند تا وقت هواخوری تمام شود.

هجری احمدی نژادی:مبدا تاریخ غنی سازی،نخبه گرایی،جوان سالاری،الهام شناسی و شکوفایی مملکت ایران.

هجری موسوی: مبدا مخالف خواندن موافقان و معرفی آنها به مراجع ذی صلاح! گفته میشود مملکت پیش از آقا میر حسین موسوی سیاه سفید بود و بعد از آن رنگی و سبز شد.

هجری کروبی: مبدا اتحاد در اشتقاق.گفته میشود وی هم اینک معیار دل و جرات میباشد.مثلا میگویند:فلانی یه کروبی دل داره.یا فلانی خیلی کروبیه.

هجری میر سلیمی: استثنائا تاریخ فرهنگ و ادب فقط به <<پیش از آقا میر سلیم>> تقسیم میشود.بعد از او فرهنگ و ادبی عملا در کار نبود.

هجری هرندی: آقا صفارهرندی هم به <<پیش از خودش>> اعتقادی نداشت و همه تولیدات قبلی را پاک کرد. وی همچنین ا ز وزارت فرهنگ و ارشاد،سعی کرد فرهنگ را پاک کند و فقط ارشاد را نگه دارد که به گفته کارشناسان تقریبا موفق بوده است.

هجری شمقدری: این هم برای خودش تاریخی ست دیگر.

هجری الهامی: آقا غلام حسین الهام مبدا تاریخی ایران در قحط الرجالی مملکت است.او به خاطر همین مجبور شد ششصد شغل همزمان داشته باشد.

هجری یساری: موسیقی اصیل ایرانی ، به پیش و بعد از آقا جواد یساری تقسیم شده است.گفته میشود یساریسم نوعی هنر کانسپت است که صدا توسط تغییرات فیزیکی صورت خواننده به وجود می آید.

هجری افتخاری:بعد از آقا یساری، به درستی موسیقی اصیل،پاپ،محلی،بندری،رپ واینا،به پیش و بعد از آقا افتخاری تقسیم میشود.

هجری هسته ای: این هم نوعی تاریخ است که مردم در گزارش های تلویزیون میگویند حق مسلم شان است.

هجری علی آبادی:ورزش ایران که قله های افتخار،جام جهانی،المپیک و اینا رادر هم می نوردید با طلوع آفتاب سوزان آقا علی آبادی در گنبد نیلگون ورزش، هم اینک سوار بر صندلی چرخدار منتظر شروع مسابقات پارالمپیک است.

هجری ضرغامی:پیش از وی مردم از تلویزیون استفاده ابزاری میکردند، بعد از وی تلویزیون از مردم استفاده ابزاری کرد.

هجری کامران نجف زاده:متخصصان اعصاب و روان با مشورت دانشمندان عقب افتاده ذهنی و کارشناسان سیم ظرف شویی، تاریخ برنامه سازی تلویزیونی را به پیش از و بعد از آقا کامران نجف زاده تقسیم کرده اندوگفته میشود مصرف قرص های آرام بخش بعد از به منصه  ظهور رسیدن وی در ایران افزایش چشمگیری داشته است.